POLISHSEAMEN
DD - Taktyka - Charakterystyka Japońskich Krążowników Cięzkich typu Myoko
PL_HUBAL - 16 Styczeń 2007, 16:19
: Temat postu: Charakterystyka Japońskich Krążowników Cięzkich typu Myoko
Typ ten był wzorem dla kolejnych typów ciężkich krążowników japońskich. Oficjalnie wyporność okrętów tego typu była zgodna z postanowieniami układu waszyngtońskiego (10 tys. ton), ale faktycznie była ona większa. W latach 1939-1941 wszystkie okręty przeszły gruntowną przebudowe.
Dane Taktyczno-Techniczne:
Data dopuszczenia do służby:
Ashigara: 1929
Haguro: 1929
Myoko: 1929
Nachi: 1928
Tonaż:
standartowa: 13000-13380 t
pełna: 14980 t
Wymiary:
długość: 201,7 m
szerokość: 20,7 m
zanurzenie: 6,4 m
Prędkość:
35 węzłów
Moc układu napędowego:
130000 KM
Uzbrojenie artyleryjskie:
10 x 203 mm,
8 x 127 mm pl,
8 x 25 mm pl,
8 x 13 mm pl,
16 wyrzutni torped 610 mm,
3 wodnosamoloty,
2 katapulty;
w latach 1943-1944:
zwiększono do 48-52 x 25 mm pl,
zmniejszono do 8 wyrzutni torped 610 mm,
kosztem wyposażenia lotniczego.
Opancerzenie:
burty: 102 mm
pokład: ? mm
wieże artylerii głównej: ? mm
Załoga:
773 ludzi
Epilog:
Ashigara:
W grudniu 1941 roku krążownik osłaniał desant na Filipinach. W styczniu i lutym 1942 roku spełniał to samo zadanie przydesancie na Celebesie i wschodniej części Borneo. 1 marca współzatopił trzy okręty: dwa brytyjskie: ciężki krążownik Exeter i niszczyciel Encounter, oraz amerykański niszczyciel Pope. Podczas bitwy o Leyte (24-25.10.1944 r.) okręt wchodził w skład zespołu mającego sworsować Cieśninę Surigao, jednakże zamiar ten się nie powiódł. W grudniu tegoż roku krążownik uczestniczył w przedostatnim wyjściu floty japońskiej, z zadaniem ostrzelania amerykańskiego przyczółka na Mindanao. 8 czerwca 1945 roku podczas przewożenia żołnierzy 48. dywizji piechoty z Batavii (obecnie Djakarta) do Singapuru został zatopiony czterema torpedami przez brytyjski okręt podwodny Trentchant w Cieśninie Banka pomiędzy wyspami Sumatra i Banka
Haguro:
W pierwszym okresie wojny krążownik działał na wodach południowo wschodnniej Azji. Podczas bitwy na Morzu Jawajskim (27.02.1942 r.) współzatopił dwa lekkie krążowniki holenderskie De Ruyter i Java. W listopadzie 1943 roku okręt otrzymał zadanie ostrzelania amerykańskiego przyczółka na wyspie Bougaville. Doszło wtedy do bitwy koło Zatoki Cesarzowej Augusty (2.11.1943 r.) w której okręt niczym się nie wyróżnił. W 1944 roku krążownik ucasestniczył w bitwie na Morzu Filipińskim (19-20.06.194 r.) oraz w bitwie o Leyte (24.25.10.1944 r.). Atakował on wtedy zespól amerykańskich lotniskowców eskortowych. Wspólzatopił wtedy lotniskowiec eskortowy Gambietr Bay i trzy niszczyciele: Johnston, Hoel i Samuel B. Roberts. W maju 1945 roku krążownik otrzymał zadanie ewakuacji garnizonu Wysp Andamańskich. W nocy z 15 na 16 maja został osaczony i zatopiony przez 26. flotyllę brytyjskich niszczycieli: Saumarez, Verulam, Vigilant, Venus i Virago.
Myoko:
marca 1942 roku krążownik współzatopił dwa okręty brytyjskie: ciężki krążownik Exeter i niszczyciel Encounter. W październiku tegoż roku okręt ostrzeliwał lotnisko na Guadalcanalu. 24 października 1944 roku podczas bitwy o Leyte krążownik został uszkodzony na Morzu Sibuyan przez amerykańskie samoloty z lotniskowców Cabot lub Interpid. Został on wtedy wycofany z bitwy. 13 grudnia tegoż roku krążownik został storpedowany przez amerykański okręt podwodny Bergall w rejonie Przylądka Kamo (Półwysep Indochiński). Uszkodzony okręt został odcholowany do Singapuru, gdzie stał nie naprawiony do końca wojny.
Nachi:
W pierwszym okresie wojny krążownik działał na wodach południowo wschodnniej Azji. Podczas bitwy na Morzu Jawajskim (27.02.1942 r.) współzatopił dwa lekkie krążowniki holenderskie De Ruyter i Java. 26 marca 1943 roku wziął udział w bitwie koło Wysp Komandorskich. Podczas bitwy o Leyte (24-25.10.1944 r.) okręt wchodził w skład zespołu mającego sforsować Cieśninę Surigao i zniszczyć przyczółek amerykański na wyspie Leyte. Zadania tego nie wykonał. W cieśninie Nachi zderzył się z krążownikiem Mogami, a na wieść o klęsce pierwszej grupy okrętów wycofał się. 5 listopada 1944 roku krążownik został zatopiony w Zatoce Manilskiej przez amerykańskie samoloty z lotniskowca Lexington II.