POLISHSEAMEN

Kampania multiplayer SH III - Kampania Multiplayer - patrol 17 - Ostatnie Stado
BdU - 9 Luty 2009, 20:45
: Temat postu: Kampania Multiplayer - patrol 17 - Ostatnie Stado
===Prolog===

Niepowodzenia dotychczasowych prób dowiodły, że U-Booty nie mogły osiągnąć znaczących sukcesów na wschodnich akwenach Atlantyku, w pobliżu Wielkiej Brytanii. Pomimo, że Donitz nalegał na kontynuację operacji w tym rejonie, nie bacząc na wysokie straty i nikłe sukcesy. Przecież Hitler obwołał U-Bootwaffe pierwszą linią obrony przeciw inwazji na Zachodzie! Nie wolno pozostawić jej bez obsady, Kriegsmarine nie zawiedzie wodza. Poza tym gdzie, jeśli nie na patrolach, można było wypróbować w warunkach bojowych wynalazki, które miały wejść do uzbrojenia i wyposażenia nowych okrętów typu XXI: unowocześnioną torpedę akustyczną TV, nową torpedę manewrującą LUT, działka przeciwlotnicze kalibru 30 i 37mm, pozoratory radarowe Aphrodite i Thetis, stacje ostrzegawcze Fliege, Tunis i Naxos oraz radary obserwacyjne Hohentwiel i Gema. Utworzonej w marcu grupie Preussen udało się odnieść tylko dwa sukcesy:

16 marca U-311 Joachima Zandera trafił na kolejny konwój zbiornikowców, kierujący się z Karaibów na Wyspy Brytyjskie, CU-17. Zander zameldował o jego wykryciu, ale kiedy próbował go śledzić został zaatakowany przez niszczyciel i zanurzył się, wystrzeliwując w jego kierunku torpedę T5. Torpeda chybiła, a cztery jednostki eskorty przez 4 godziny obrzucały U-331 bombami głębinowymi. Pomimo to U-311 udało się ponownie odnaleźć konwój i o świcie następnego dnia znów został zaatakowany. Zanderowi udało się wymknąć niszczycielowi i odpalić do formacji statków dwie torpedy manewrujące FAT. Trafiły one i poważnie uszkodziły zbiornikowiec Seakay o nośności 10 300 BRT, który jednostki eskorty musiały zatopić po przeniesieniu załogi.

===Patrol===

W czasie, gdy U-331 próbował odnaleźć konwój, przed świtem 17 marca, 7 U-Bootów, które starały się przechwycić CU-17 przypadkiem odnalazło "prywatny konwój" zmierzający do Wielkiej Brytanii.* Wśród całej grupy tylko 1 U-Boot spotkał na patrolu cel godny torpedy. W nocy wachtowi z U-207 (Pablo107) zauważyli cień, który okazał się pędzącym na pełnej parze RMS Queen Mary. Pablo107 polecił odpalić w jego stronę torpedę akustyczną, ale ta nie dogoniła posiadacza Błękitnej Wstęgi Atlantyku.

„Prywatny konwój” składał się z wyczarterowanych przez polskiego magnata statków, które miały przewieźć broń do Europy. Statki nie posiadały skutecznej eskorty, którą stanowiły dwa uzbrojone statki handlowe (norweski Fiord Oslo oraz polski ORP Crazy Finek III). Magnat obserwując spadek zatopień na Atlantyku doszedł do wniosku, że Kriegsmarine została pokonana i uznał, że oto nadszedł czas na zostanie bohaterem. Nie wiedział, że zmniejszenie strat było skutkiem działań admiralicji, która skutecznie prowadziła konwoje między U-Bootami. Dzięki działaniom magnata Kriegsmarine mogło stoczyć ostatnią bitwę przy użyciu taktyki „Wilczych Stad” i pokazać, że U-Booty ciągle są groźne.

O 5:30 4 U-Booty weszły w kontakt wizualny z konwojem, meldując o jednym lub dwóch niszczycielach, która płyną z konwojem. U-293 (Mirko), U-888 (Kolosm) oraz U-62 (Syguła) jeszcze przed świtem odpaliły torpedy, jednak tylko Sygule udało się trafić włoski liniowiec Tutti di Mare, który w latach 1940-1943 był internowany w Nowym Jorku. Obładowany liniowiec (o tonażu 6000 BRT) nabrał mocnego przechyłu i zatonął w przeciągu 10 minut. Jednak Syguła był niezadowolony, że na 2 salwy, tylko 1 torpeda osiągnęła cel. W dodatku akustyk, który wystrzelił do eskorty (do uzbrojonego kutra ORP Crazy Finek III) wybuchł przedwcześnie. Kapitan polecił wynurzyć okręt i ostrzelać uzbrojony kuter z broni przeciwlotniczej. U-62 został jednak zauważony przez wachtę ORP Crazy Finek III i ostrzelany. Załoga wpadła w panikę, jeden z oficerów postanowił przejąć okręt, uznając, że kapitan Syguła oszalał, co doprowadziło do bójki. Załoga zaczęła skakać za burtę U-Boota, podczas gdy ORP Crazy Finek III dalej prowadził ostrzał z działa i 2 ckm’ów. Okręt został wzięty do niewoli, co z głębokości peryskopowej obserwowało kilku innych kapitanów.

Polski magnat zrozumiał, że wprowadził statki w wielkie niebezpieczeństwo. O świcie wilcze stado powinno się zorientować, że ścigają konwój bez eskorty. Polak przesiadł się na zdobytego U-Boota, gdzie wraz z częścią załogi i kilkoma jeńcami o bardzo niskim morale, przygotował U-Boota do stanowiska prowizorycznego eskortowca z dwiema torpedami do ognia „na wprost” i jedną p-lotką. Crazy Finkowi polecił natomiast nadać rozkaz rozwiązania konwoju. O 7:00 rozkaz został wysłany i wszystkie statki rozpierzchły się w wszystkich kierunkach.

Szwedzki parowiec SS Stena (2400 BRT) skręcił na południe, gdzie czaił się U-207 (Pablo107). Pablo wystrzelił w kierunku samotnego parowca pełną salwę torpedową. Parowiec został trafiony jedną torpedą w ładownię, ale nie zatonął. U-207 zatrzymał się na powierzchni, aby przeładować torpedy, zupełnie nie zwracając uwagi na zbliżającego się U-Boota. O 7:30 polski magnat polecił odpalić dwie torpedy, z których jedna trafiła U-207 na wysokości silników. U-Boot zniknął pod wodą, zanurzając się szybko rufą. Kapitan U-207 widząc wdzierającą się wodę, kazał szasować balasty i opuścić okręt. Polska załoga obsadziła działko, gdy nagle dziób i kiosk U-207 pojawiły się na powierzchni. Kilku członków załogi skakało do wody pod ogniem z działka i pistoletów maszynowych, gdy U-207 szybko zaczął tonąć. Kapitan Pablo107 został zastrzelony podczas ewakuacji. Polacy podjęli z oceanu tylko 2 rozbitków (oficerów) i odpłynęli wraz z ranną Steną zostawiając w wodzie około 10 Niemców, których poinformowali, ze zostaną zabrani przez eskortowce. Te jednak zostały zatopione. Cała załoga U-207 (za wyjątkiem dwóch oficerów) zginęła w wodach oceanu.**

Kapitanowie Kolosm (U-888) oraz Frankdark (U-675) znaleźli się na trasie „trzonu konwoju”. Nie widząc eskortowców Frankdark zbliżył się do parowców, gdy te otworzyły ogień. Frankdark odpalił w ich stronę salwę torped, po czym polecił zanurzyć okręt. U-675 otrzymał kilka trafień, jednak obyło się bez większych uszkodzeń. Żadna z torped Frankdarka nie trafiła w cel. Kolosm zaatakował parowiec Thorg (17600 BRT) z głębokości peryskopowej salwą torped, trafiając w obie wypełnione amunicją ładownię. Statek zniknął w wielkiej kuli ognia. U-888 został w pobliżu i w godzinach 7:45-8:00 wystrzelił wraz z U-675 dwie torpedy akustyczne do dwóch eskortowców (uzbrojony kuter ORP Crazy Finek oraz norweski uzbrojony holownik Fjord Oslo). Oba zostały zatopione. Kapitanowie postanowili podjąć jeńców, aby dowiedzieć się czegoś o taktyce wroga. Jakie było zaskoczenie kapitanów, gdy wśród jeńców znaleziono kapitana Sygułę, którego okręt został zdobyty dwie godziny wcześniej. Z powodu braku torped U-888 poprosił o zgodę na powrót do bazy. Zgodę otrzymał i z kapitanem Sygułą na pokładzie wrócił do Francji. U-675 pozostał w okolicy, jednak nie osiągnął żadnych sukcesów i po tygodniu rozpoczął rejs powrotny.

===Epilog===

Stena i dwa pozostałe statki konwoju (SS Chemical Zeng 2000 BRT oraz SS Nordwick 2500 BRT) bezpiecznie dotarły do Anglii, choć SS Chemical Zeng był przez chwilę na celowniku U-615 (Andrev). Jednak przemęczony kapitan pomylił flagę norwegii (pod która płynął parowiec) z flagą szwedzką i puścił go. Gdy zorientował się o pomyłce, było już za późno na pościg. Był to ostatni sukces ostatniego wilczego stada, okupiony dużymi stratami. Utracono U-62 (który został zdobyty przez wroga) oraz U-901 (zatopiony przez samoloty), zatapiając dwa małe statki eskortowe oraz dwa statki o łącznym tonażu 23200 BRT oraz uszkadzając kolejny o tonażu 2400 BRT.

Niedługo po „ostatniej bitwie ostatniego wilczego stada” dowództwo doszło do wniosku, że z powodu koncentracji U-Bootów do obrony przeciwinwazyjnej w portach Norwegii i Francji, na Atlantyk praktycznie przestały przybywać nowe okręty. Z powodu tego zastoju, braku wsparcia ze strony Luftwaffe, olbrzymich strat bojowych i pilnej potrzeby zaopatrzenia atlantyckich okrętów w ulepszone, bardziej niezawodne działka kalibru 37mm, chrapy i radary obserwacyjne, nie było już dłużej utrzymywać fikcji, że na Atlantyku prowadzona jest wojna konwojowa. Bitwę z „prywatnym konwojem” uznano za przypadkową koncentrację samotnych statków, podczas której osiągnięto zbyt duże straty. 22 marca rozwiązano więc ostatecznie grupę Preussen, ostatnie „wilcze stado” drugiej wojny światowej, odwołując także z patroli 11 okrętów wysłanych już jako uzupełnienie (jeden z nich został zatopiony po drodze).

*Dowódca CU-17 doskonale wiedział o koncentracji U-Bootów z samolotów, które wytropiły ostatnie wilcze stado i zdołały zatopić jednego z U-Bootów (był to U-901, który zatonął z całą załogą).
**Był to pierwszy rejs bojowy kapitana. Jego jedynym sukcesem jest uszkodzenie parowca SS Stena.

Komentarz Finka
Cytat:
Może i zajechało trochę U-571, a nie Das Boot, ale nie mogłem się powstrzymać... No i możecie mnie opierdzielać za 2 miesięczną zwłokę w raporcie. Aha. Następny patol (Overlord) zostanie rozegrany, gdy ruszy zwykły ranking.. Widzę, że styczeń/luty (gdy nie mogę hostować) jakoś co roku wpływają na obniżenie intensywności gier... Dlatego najpierw ma ruszyć ranking.
Ps. Dla czepiających się realiów.
A wolelibyście, aby się okazało, że tu nie ma konwoju, tylko jest tam, gdzie powinien być historycznie? Dlatego mam nadzieję, ze te 23200 BRT poprawią wam humor :D . Obawiam się, że to już ostatni tak duży sukces... Overlord nie będzie łatwy....


Następny patrol (nowa misja):
Jak ruszy ranking. Nie wcześniej.
PL_FrankDark - 11 Luty 2009, 04:36
:
Małe sprostowanie -to ja Kapitan FrankDark uratowałem Sygułę. :)
PL_CMDR Blue R - 11 Luty 2009, 11:13
:
A gdzie napisałem odwrotnie? Napisałem tylko, kto go odwiózł do domu, bo jako pierwszy wracał :D