POLISHSEAMEN

[PL_HUBAL]

Okręty typu Jersz były drugą generacją rosyjskich atomowych okrętów podwodnych. Ich powstanie wymusiła zmiana sytuacji politycznej i strategicznej na świecie. Amerykanie właśnie wprowadzali na uzbrojenie atomowe okręty podwodne z rakietami balistycznymi na pokładzie, co bylo śmiertelnym zagrożeniem dla Zwiasku Radzieckiego, a tymczasem rosjanie nie mieli żadnej sily zdolnej im sie przeciwstawic. Okręty poprzedniej generacji, typu Kit wyraźnie odstawały technicznie od amerykańskich odpowiedników. Wysokie wymagania stawiane konstruktorą nowego okrętu zaowocowały bardzo ciekawą i nowoczesna konstrukcją. Z powodu planowanej budowy okrętu w śródlądowym Gorkim powstały okręt był stosunkowo mały - w następstwie wymusiło to zastosowanie układu konstrukcyjnego z jedną turbiną i wałem. Ponieważ nie było reaktora o potrzebnej mocy, zdecydowano sie zastosować dwa. Układ jednowałowy był zgodny ze światowymi tendencjami, ale szalenie niepopularny wśród rosyjskich wojskowych. Mimo małych wymiarów okrętowi wyznaczono szeroki wachlarz wykonywanych zadan - oprócz zwalczania okrętów podwodnych i nawodnych przeciwnika, także osłone własnych okrętów w ich rejsach na wrogie wody i prowadzenie rozpoznania. Był to więc pierwszy wielozadaniowy OP ZSRR.

Konstruktorzy zdecydowali sie nadac kadłubowi kształt kroplowy z bardzo opływowym kioskiem i minimalną liczbą otworów w kadłubie lekkim. Rozwijano także intensywnie anechoiczne pokrycia kadłuba które zmniejszały opory hydrodynamiczne oraz redukowały pole odbicia fali akustycznej sonarów aktywnych. Przekładało sie to na to, że okręt był szybszy oraz trudniejszy do wykrycia. Nadal to jednak niezadowalające wyciszenie było główną bolaczką sowieckich okrętów. Dowódctwo stawiało jednak przede wszystkim na prędkość i zdolności manewrowe - a z Nimi nie mopżna było się kłócić. Okręt uzbrojono w 6 wyrzutni torpedowych z zapasem 18 torped i rakietotorped. Z tych pierwszych były to glównie nowe modele- SET-65 do zwalczania op i 53-65 /K/M do zwalczania celów nawodnych, z tych drugich- system rakietowy RPK-2 zawierający jako głowice bombę atomową. Uzbrojenie było przeładowywane w pełni automatycznie, a system uzbrojenia pozwalał ich używać do głebokości 250m. Załoga liczyła tylko 76 osób, co związane było z dużą automatyzacją okrętu. Jerszów zbudowano 15, a służyły one w większości we flocie Pólnocnej- 11, oraz na Pacyfiku. Ostatecznie zbudowano je wszystkie w Leningradzie.

Rozwinięciem projektu Jersz, a raczej jego modernizacją- był projekt Siemga. Glówną nowością było umieszczenie na okręcie 2 nowych wyrzutni torpedowych o kalibrze 650mm (pozostałe 4 miały standartowy kaliber 533mm). W wyniku tego trzeba było wydłużyć kadłub aż o 9m (wieksze wymiary oraz nowe wyposarzenie elektroniczne). Pozostawiono natomiast niezmieniony napęd co spowodowało spadek osiągów. Rekompensowało to w pewnym stopniu zwiększenie autonomiczności okrętu (do 60 dni)oraz zastosowanie nowej śruby napędowej- cichszej i o większej sprawności. Najwieksze nowum w elektronice okrętu, oprócz zastosowania następnego modelu stacji hydroakustycznej i radiolokacyjnej, stanowiło wyposarzenie go w system łacznosci w zakresie fal bardzo długich VLF- co umozliwiało nawiązanie kontaktu z zanurzonym nawet do 50m op. Mimo wielkich zapędów przez długi czas jedynym nowym uzbrojeniem były torpedy do zwalczania okrętów nawodnych- model 65-76. Po latach doszły do tego rakietorpedy RPK-7, które mogły już przenosić jako głowice również lekką torpedę ZOP. Siemg wybudowano 7, 4 w Gorki,3 w Leningradzie. Wszystkie one służyły na Północy.

Kolejną modyfikacja Viktorów (nazwaną kryptonimem Szczuka) spowodowana była zmianą koncepcji użycia atomowych okrętów podwodnych. Utworzono tzw. bastiony czyli obszary na których operować miały atomowe okręty podwodne z rakietami balistycznymi na pokładzie. Owe bastiony bronić miały własne mysliwskie okręty podwodne. Potrzebne byly wiec ciche jednostki. Wreszcie zrozumiano ze najważniejsza jest skrytość działania, nawet kosztem innych parametrów. Te rewolucyjne jak na warunki radzieckie wymagania zaowocowały powstaniem praktycznie nowej jednostki. Z Jerszów i Siemg ostały sie tylko reaktory i niektóre urządzenia awioniczne. Znowu wydłużono kadłub i upodobniono do cygara. Zamortyzowano większość urządzeń napędowych, zastosowano nową śrubę napędową - a właściwie dwie przeciwbierzne czterołopatowe. Po raz pierwszy zastosowano na sowieckim op sonar linearny tzn. cholowany. Istotnie zwiększło to możliwości okrętu w wykrywaniu op przeciwnika. Przełomowy, choć najczęściej niedoceniany moment w historii Viktorów, stanowiła decyzja o przystosowaniu ich do użycia rakiet manewrujących Granat. Rakiety te, bezposrenie odpowiedniki amerykanskich Tomachawk'ów wprowadziły nową jakościową zmianę w zadaniach okretów. Postawiona została kropka nad i w temacia wielozadaniowości okretów. Szczuk wzbudowano 26, co łącznie daje 48 Viktorów. Jest to druga na świecie tak liczna seria okrętów podwodnych, po klasie Los Angeles.

Dane techniczne OP typu Jersz/Siemga/Szczuka

Biuro projektowe: Malakhit (SKB-16), St. Petersburg

Stocznie: St. Petersburg, Gorki, Komsomolsk nad Amurem
Załoga: 76/96/100
W służbie od: 1967/72/78r.

Napęd:

dwa reaktory wodno cisnieniowe model OK-300 z rdzeniem typu VM-4 o mocy 75MW, turbina o mocy 3100KM

Wymiary:

Długość: 92,5/101,8/107,2m
Szerokość: 10,6/10,8/10,8 m
Zanurzenie: 7,3/7,3/7,4 m

Wyporność:

nawodna: 3500/4675/4950 ton
podwodna: 4750/6190/6990 ton

Prędkosć max:

nawodna: ok.16 węzłów
podwodna: ok.32 węzły

Max. zanurzenie: 320/320/350 m
Kadłub: stal niskomagnetyczna

Uzbrojenie:

torpedy typ set-65 ; 53-65 M/K ; 65-73 ; TEST-71 ; STEST-68 ; WA-111 ; rakietotorpedy typ RPK-2 ; RPK-6 ; RPK-7

Wyposażone elektroniczne:

system hydrolokacyjny MGK-300 Rubin/ (...)Skat / (...)Skat-KS

[PL_U-96]

HUBAL grasz w SUB COMMAND??

[PL_HUBAL]

Wstyd się przyznać ale na oczy tej gry nie widziałem : może jak wróce to Sobie ja sprawie a są tam Rosyjskie okręty podwodne? bo interesuje się Rosyjską Flota gdyż jest najprawdopodobniejszym naszym przyszłym przeciwnikiem :

Pozdrawiam PL_HUBAL