Uwaga ! Uwaga !
W dniu 29 grudnia 2019 roku zmieniliśmy silnik naszego forum PoilshSeamen.
Ze względu na to że dotychczas używany silnik był przestarzały (pracował od maja 2005 roku), był pełen luk i błędów, podjęliśmy decyzję o zamknięciu tego forum i otwarciu nowego.
Stare (to) forum jest dostępne "tylko do odczytu". Nowe zaś wymaga ponownego zarejestrowania użytkownika.
Adres się nie zmienia. Dalej jest to
#1 Wysłany: 22 Styczeń 2015, 23:18 Gra 1 - Rozdział V "Paukenschlag"
PAUKENSCHLAG
Runda 0
Grudzień 1941
9 XII 1941
Drrrr..... Drrr.....
Fregattenkapitän Andreas von Hyakintos był zdenerowany. Ledwo wstał od biurka, aby chwilę odetchnąć, a tu już telefon. Choć był w zasadzie na urlopie, to jednak jego dom był obecnie jak jedno wielkie biuro. Tyle prac czekało go w związku z powstaniem 11 flotylli. Podniósł słuchawkę i usłyszał głos Sohlera
-Halo? Rezydencja von Hiacyntosów?
Siadając na fotelu Andreas powiedział tylko krótkie "Ja"
-Andreas? - odezwał się głos w słuchawce - Herbert Sohler z tej strony. Słyszałeś najnowsze wiadomości? Mamy wojnę ze Stanami Zjednoczonymi! Słuchaj, wiem, że miałeś dostać urlop na święta, ale
-WOJNA Z USA?!! - krzyknął Andreas do słuchawki, zagłuszając Herbera, który zaczął mówić o czymś natychmiast. Herbert zrobił pauzę, pozwalając Andreasowi odezwać się:
-Wiedziałem, że Japońce zaatakowali, ale nie sądziłem, że Fuhrer zdecyduje się na to!
Sohler odpowiedział:
-Ja
-Idź do kawiarni posłuchać radia. Właśnie Fuhrer przemawiał. Lew zbiera wszystkich dowódców! Polecił mi wezwać ciebie do St. Nazarie, bo to sprawa nie cierpiąca zwłoki.
Andreas nie wiedział, że Boże Narodzenie jest tak wcześnie w tym roku. Od kilku dni nie marzył o niczym innym, jak zobaczyć port z U-Bootami, a tu rozkazywali mu to.
-Oczywiście, jestem na gotowy przybyć w ciągu - spojrzał na wiszącą na tablicy kartkę. Jak pospieszy się, to powinien zdążyć na ekspres do Paryża. A ten, jeżeli nie będzie miał opóźnienia idealnie zgrywał się z drugim pociągiem - ... kilkunastu godzin.
Herbert chyba był zaskoczony tak szybkim zapowiedzeniem się kolegi, że aż na chwilę zamilkł. Po chwili odpowiedział:
- Nie mogę więcej mówić przez telefon. 11 grudnia Donitz chce widzieć wszystkich dowódców Atlantyckich flotyll u siebie. Będę na ciebie oczekiwał. Zadzwoń, gdy będziesz wiedział, kiedy przyjeżdżasz.
Andreas potwierdził i rozmowa zakończyła się. Coś wielkiego musiało się dziać.
Pociąg oczywiście musiał się spóźnić, zmuszając Andreasa do spędzenia jednego dnia w Paryżu, skąd bez większych problemów dotarł do St. Nazarie w godzinach wieczornych 10 grudnia. Sohler przyjął go bardzo gościnnie i następnego dnia pojechali wcześnie rano do kwatery głównej BdU.
Przybyli wszyscy kapitanowie flotyll Atlantyckich. Sohler, Cohausz, Looff, von Hyakintos i Rösing oraz ku zaskoczeniu wszystkich Admirał Angelo Parona, dowódca Betasom, włoskich okrętów podwodnych na Atlantyku. Sama obecność tylu dowódców wskazywała, że nie będzie to zwykła pogadanka.
Punktualnie o 10:00 Lew przyjął swoich gości w pokoju dowodzenia. Na środku pokoju znajdowała się ogromna mapa Atlantyku. Andreas zwrócił uwagę, jak niewiele było na niej U-Bootów. Za to ogromna ilość flag spoczywała na terenie Francji. Wyglądało na to, że większość U-Bootów była w bazach. Karl Dönitz zaczął małą przemowę przypomnieniem ostatnich wydarzeń. Były one wszystkim znane, choć z radia sytuacja w Libii wyglądała lepiej. Karl Dönitz wyglądał na osobę, która znała jednak prawdę. Front w Libii się sypał i Włoskie siły domagały sie zwiększenia pomocy, co oznaczało wysłanie kolejnych okrętów Munglerowi. Andreas zastanowił się. Lew po to ich wzywał, aby obgadać Munglera? Wtedy też BdU przeszedł do rzeczy.
-Jednak nasze główne zmartwienie leży tutaj - powiedział wskazując na Amerykę. Stany Zjednoczone leżały o tysiące mil od Francji, więc były osiągalne praktycznie tylko przez okręty typu IX i włoskie jednostki. - Druga flotylla miała pod koniec grudnia rozpocząć operację Przebiśnieg, rajdu pod Funlandię- tu wskazał wskaźnikiem na Halifax - ale ta operacja musi zostać wstrzymana. Japończycy prą obecnie przed siebie niczym rozjuszony byk. Cała uwaga Stanów Zjednoczonych jest skupiona na Pacyfiku. Będą przerzucać tam okręty z Wschodniego Wybrzeża, aby jak najszybciej stanąć do walki. Gdy Ameryka będzie zajęta Pacyfikiem, my, niczym rozbójnik, zakradniemy się od drugiej strony i zadamy im nokautujący cios pałką - zakreślił koło nad Wschodnim Wybrzeżem USA - Operacja Paukenschlag musi być ciosem, który we współpracy z Japończykami, którzy zaatakują Zachodnie Wybrzeże zmusi USA do wycofania się z wojny i zakończenia swojej udawanej neutralności. Cios musi być potężny. Jak wygląda gotowość flotyll?
Admirał Parona odparł, że sześć jego okrętów może wyjść w morze jeszcze w grudniu, a kolejne cztery w styczniu. Co nie można było powiedzieć o włoskich żołnierzach, okręty podwodne mieli dobrze przygotowane do czekającego ich zadania. Włosi, posiadający kolonie w Afryce, posiadali okręty o bardzo dużym zasięgu, w odróżnieniu od Niemieckich VII. Tylko IX mogły się z nimi równać.
Looff poczuł się wywołany do odpowiedzi i odparł:
-Wszystkie moje okręty, które miały iść pod Halifax mogę skierować do Ameryki, Drugie tyle mogę wyprowadzić w morze w styczniu.
Lew przeniósł wzrok na dowódców 1-szej, 3-ciej i 7-mej flotylli i zapytał:
-A jak wy możecie pomóc w operacji?
Hans Cohausz spojrzał na mapę i powiedział:
-Jedyne, co mogą zrobić moje okręty, to przejąć ciężar bitwy na północnym Atlantyku. Dopływające do Ławicy Nowofunladzkiej okręty mają już paliwa na niecałe dwa tygodnie.
Sohler wtrącił się:
-Zapominasz, że na okrętach VIIC montowane są dodatkowe zbiorniki...
-Starczą tylko na 2-3 dni - dodał Cohausz - VII nie dojdą do USA. Najwyżej do Kanady.
Hans Rösing zastanowił się i odparł:
-VII mogą dojść pod Nowy Jork, ale spędzą tam najwyżej tydzień. Większość paliwa zostanie zużyta na dojście, ale ich zaletą jest to, że możemy ich wysłać bardzo dużo.
Cohausz nie był przekonany:
-Wysyłanie siódemek pod USA to marnowanie paliwa. Wysyłamy okręt na miesiąc, aby trzy-czwarte czasu spędził idąc do celu i wracając? I moim zdaniem nie wystarczy paliwa na tydzień. Góra na kilka dni patrolu.
-A może wprowadzić system tandemu - zaproponował Sohler - U-Booty płyną parą po części trasy, a potem jeden oddaje paliwo i wraca?
W tej chwili Parona, przyglądający się mapie, wskazał na Karaiby.
-Moje okręty mogę skierować tutaj. Na pewno znajdą mnóstwo dobrych celów.
Jego zdanie spowodowało przerwanie dyskusji o wykorzystaniu siódemek i ponowne spojrzenie nad mapę. Wschodnie Wybrzeże Ameryk, było ogromnym akwenem. Jakby mieli 300 okrętów podwodnych można by było myśleć o zaatakowaniu wszystkich celów. Niestety, liczba okrętów podwodnych osi na Atlantyku oscylowała około setki.
Hans Rösing niespodziewanie wskazał na Nowy Jork i Halifax i zwrócił się do Donitza
-Admirale, mogę moje okręty wysłać w pobliże tych portów, wówczas krówki mogły by iść - zaczął kierować palec na południe, gdy Looff przerwał mu:
-Moje okręty to nie krówki! Admirale, nie mam wystarczająco dużo okrętów, aby wysłać ich na całe wybrzeże. Najnowsze mogę wysłać na Karaiby, aby wsparły Włochów, starsze mogę posłać na Wybrzeże USA. Ale mogę tylko tak podzielić siły, jeżeli pozostałe flotylle wesprą mnie w ataku.
Dönitz przejął głos w sprawie U-Bootów. Przytaczając cyfry zdawał się być świadomy szaleństwa pomysłu wysyłania okrętów VIIC pod Nowy Jork. Okręt pod Nowym Jorkiem mógłby operować góra tydzień, pod Halifaxem trochę dłużej. Wyprawa w obie strony była jednak długa i ryzykowna, a U-Booty można było wykorzystać na innych akwenach. BdU wskazał na Rzeszę:
-Okręty wychodzące z Niemiec niezależnie od decyzji nie dojdą pod Amerykę. Te okręty możemy wykorzystać do operacji na zachód od Wielkiej Brytanii. - przejechał wskaźnikiem na drugi brzeg Atlantyku - Nie mamy obecnie żadnego okrętu zaopatrzeniowego w tym rejonie, co ogranicza możliwości zaopatrzenia U-Bootów. Wiem, że kilka statków z Japonii ma dotrzeć do Francji w styczniu, ale wątpię, aby mogły coś pomóc. Jeszcze jest kolejny problem. - tu wskaźnikiem przeszedł od obu krańców Atlantyku - To jednak jest ocean. Duży ocean. Łączność może być utrudniona, a nie możemy przecież przenieść sztabu pod brzegi USA. Trzeba będzie założyć, że kapitanowie muszą działać samodzielnie.
Looff pozwolił się nie zgodzić i odparł:
-Jeden kapitan wysłany pod Amerykę może mieć nadzwyczajne uprawnienia, jakby stało się coś ważnego. Jeżeli Norfolk opuści flota Ameryki, aby skierować się na Pacyfik, nasza rolą będzie wsparcie sojuszników. Kapitan z uprawnieniami mógłby wówczas podjąć się zadania zorganizowania grupy, które zastawi drogę flocie.
Lew podziękował mu za opinię i znów zwrócił się ponownie do dowódców flotyll okrętów typu VII.
-Od was dużo zależy. Czy sądzicie, że jesteście w stanie zaatakować brzeg Ameryki od Nowego Yorku po Nową Fundlandię?
Cohausz był przeciwny wysyłaniu okrętów tak daleko, w odróżnieniu od Hansa Rösinga, który aż palił się, aby wysłać swoje okręty pod Nowy Jork. Sohler wahał się długo, zapewniając, że o ile Halifax na pewno jest w racjonalnym zasięgu, to nie ma pewności, co do Nowego Jorku.
Andreas przysłuchiwał się rozmowie i w zasadzie się nudził. Co mógł zrobić? Dostaje okręty dopiero wiosną 1942 i to w większości z Niemiec, więc w tej rozmowie niezbyt mógł zabierać głos. Trochę czuł się jak piąte koło u wozu. Jednak w jego głowie rodził się pewien pomysł. Nagle ocknął się z zamyślenia, gdy spostrzegł się, że BdU zwrócił się do niego.
-Słucham? - zapytał zaskoczony
Admirał Dönitz powtórzył pytanie:
-Kapitanie, pytałem, co pan uważa, jako oficer, który był pod Nową Fundlandią. - Andreasa trochę zaskoczyło, że Admirał pamiętał o jego patrolu - Masz pewne doświadczenie w operowaniu na dalekich akwenach. Co możesz powiedzieć o tych pomysłach jako praktyk?
Imię: Jacek
Ulubiona Gra: Silent Hunter III Pomógł: 29 razy Wiek: 49 Dołączył: 28 Gru 2008 Posty: 4428 Skąd: Będzin
#2 Wysłany: 24 Styczeń 2015, 12:54
Herr Admiral, szczerze powiedziawszy moja wycieczka na Nową Fundlandię, nie należała do naj bardziej udanych. Prawie przypłaciłem ją życiem, a okręt wrócił do portu pod dowództwem Wannemena. Brytyjczycy są coraz lepiej uzbrojeni i potrafią to wykorzystać.
Z drugiej strony atak na wielką skalę u wybrzeży Ameryki, z punktu widzenia strategicznego, powinien w dużym stopniu sparaliżować dostawy zasobów do Wielkiej Brytanii. Ten obszar jest chroniony przez marynarkę USA. Nie sądzę by była przygotowana. Nie dość że zadamy straty aliantom, to jeszcze wspomożemy naszych sojuszników w ich kampanii. Z pewności US Navy, będzie musiała wydzielić ze swoje Floty Pacyfiku jednostki do ataku na nas.
Tak jak przedmówcy wcześniej wspominali 11 flotylla nie jest jeszcze gotowa. W związku z tym chciałbym się zgłosić jako dowódca uboota, a zarazem dowodzący na miejscu operacją. Mógłbym razem z Wannemanem popłynąć na swój ostatni patrol przed przejściem do lądowych obowiązków.
_________________ "Mówię tylko do tych, którzy chcą mnie słuchać
Ci, którzy nie chcą nie obchodzą mnie.
Po co mam czas tracić na mówienie do ściany
ściana i tak zawsze swoje wie"
Admirał nie był przeciwny wysłaniu Andreasa, zwłaszcza, że podniosłoby to także morale załóg VII idących na morze. Choć Looff zaproponował, że IX jest lepszym okrętem na okręt dowodzenia, pomysł został zarzucony. Pomysł wysyłania U-Bootów tandemem uznał za zbyt kłopotliwy, ale BdU nie odrzucał możliwości pobrania paliwa z wracających z akcji U-Bootów oraz z tych, które zostaną odwołane do rezerwy. Zwykle takie jednostki brały niewielką ilość paliwa, wystarczającą na powrót do Rzeszy. Tym razem miały wracać tylko do Norwegii, biorąc paliwo w maksymalnej ilości. Każda inna możliwość uzupełnienia paliwa miała być natychmiast rozpatrywana.
Następnie Lew pytał wszystkich o ilość U-Bootów. Stan każdej flotylli prezentował się podobnie. 50% U-Bootów mogło brać udział w styczniowej operacji.
Cohausz zapytał jeszcze o możliwość udziału ciężkich okrętów w operacji. OKM nie wyraziło jednak zgody, wiec wsparcie ciężkich kolosów nie wchodziło w rachubę.
Choć BdU pytał często dowódców o zdanie, to jednak jego decyzje prawie zawsze podejmował autoraktycznie. Plan operacji Paukenschlag, stworzony tego dnia obejmował potężne uderzenie w styczniu 1942. Okręty IX, które opuściły już Francję kierując się pod Halifax miały się tak udać, kontynuując swoje działania. W tym czasie okręty VIIC miały uderzyć na Północne Wschodnie Wybrzeże, IXA pilnować Norfolk, IXB obsadzić regiony od Norfolk do Florydy, a IXC, wsparte Włoskimi okrętami uderzyć na Karaiby. Lew żałował, że brakowało jeszcze okrętów, które mogły by wejść do Zatoki Meksykańskiej.
Bardzo ważna była jednak decyzja dotycząca uszkodzeń. Każde uszkodzenie zmniejszające skuteczność bojową U-Boota miało skutkować przerwaniem patrolu, a kapitan był zobowiązany do przekazania nadwyżki paliwa na rzecz kapitanów, którzy mieli ciągle okręty w pełnej sprawności bojowej.
Początek działań bojowych operacji Paukenschlag wyznaczono na noc sylwestrową 1941/1942, na godzine 20:00 czasu Wschodniego Wybrzeża USA. Oznaczało to, że U-Booty muszą wyjść w morze w dniach 13-18 grudnia 1941.
11 XII 1941
Kwatera Główna Cesarskiej Marynarki Wojennej podaje do wiadomości:
Amerykański lotniskowiec zatopiony przez Japoński okręt podwodny pod Honolulu został zidentyfikowany jako "Lexington" o wyporności 33 000 ton.
Podczas wczorajszej akcji na wodach malajski, japońska marynarka wojenna, za cenę utraty 3 samolotów, zatopiła brytyjskie pancerniki Repulse i Prince of Wales.
11 XII 1941
Agencja Reutera donosi.
W dniu wczorajszym na wodach malajskich zostały zatopione brytyjskie pancerniki Repulse i Prince of Wales. Ponad 2000 oficerów i marynarzy z zatopionych okrętów uratowano i dostarczono na ląd w Singapurze.
12 XII 1941
Agencja Reutera zawiadamia
W stoczonej w dniach 9-11 grudnia bitwie niedaleko Gazali rozbito Niemieckie siły Afrika Korps. Brytyjski korpus rozpoczął ofensywę przypominającą działania sprzed roku.
15 XII 1941
OKW zawiadamia
Rosjanie podjęli się rozpaczliwej próby odbicia swojej stolicy. Zaganiane przez krwiożerczych komisarzy, strzelających do własnych wojsk, zdemoralizowane wojska radzieckie podjęły rozpaczliwe ataki na Moskwę, Kalinin i Tułę.
(...)
Wskutek niekompetencji dowódców 15 Dywizji Pancernej Afrika Korps został zmuszony do taktycznego odwrotu spod twierdzy Tobruk.
17 XII 1941
Agencja Reutera informuje
Czołowe jednostki wojsk Brytyjskich dotarły do brzegu Morza Śródziemnego pod Beda Fomm, okrążając wojska Włosko-Niemieckie w Cyranejce.
Zaginione/zatopione U-Booty:
U-79 został zatopiony na Morzu Śródziemnym podczas ataku na zmierzający na Maltę konwój.
U-558 zaginął na Morzu Śródziemnym
Statystyka miesiąca:
Zaginienia/zatopienia U-Bootów: 2
Udane powroty U-Bootów: 9
Przerwania patrolu zaraz po wyjściu w morze: 0
18 XII 1941
Kawalerowie Krzyża Rycerskiego:
Krzyż Rycerski z Liśćmi Dębu, Mieczami i Diamentami, Fregattenkapitän Gustav-Adolf Mugler, dowódca 29 Flotylli, były dowódca U-41. Zatopił 300300
Krzyż Rycerski z Liśćmi Dębu, Korvettenkapitän Otto Kretschmer, dowódca U-99, zatopił 178 200 BRT
Krzyż Rycerski, Kapitänleutnant Wolfgang Lüth, poległy na U-123 w październiku 1941, zatopił 163 000 BRT
Krzyż Rycerski, Fregattenkapitän Andreas von Hyakintos, dowódca 11 Flotylli były dowódca U-93, VIIC, zatopił 155 800 BRT
Krzyż Rycerski, Korvettenkapitän Hans-Wilhelm von Dresky, kapitan U-69, zatopił 141 000 BRT
Krzyż Rycerski z Liśćmi Dębu, Korvettenkapitän Andree Matsumo, poległy na U-95, zatopił 138 700 BRT w tym pancernik klasy Revenge i 1 niszczyciel
Krzyź Rycerski, Fritz Fereuenheim, były dowódca U-101, obecnie dowódca jednej z flotyll szkoleniowych, zatopił 132 000 BRT
Krzyż Rycerski, Korvettenkapitän Wolfgang Barten, poległy na U-40 w październiku 1940, Zatopił 129 000 BRT.
Krzyż Rycerski, Fregattenkapitän Hans-Günther Looff, niegdyś dowódca U-122, obecnie dowódca 2 flotylli, zatopił 123 000 BRT.
Krzyż Rycerski, Kapitänleutnant Harald Jürst, dowódca U-104, zatopił 112 500 BRT
Krzyż Rycerski, Kapitänleutnant Franz von Kanaron, poległy na U-553, zatopił 110 400 BRT
Krzyż Rycerski, Kapitänleutnant Wilhelm Schulz, kapitan U-64, zatopił 106 000 BRT
Krzyż Rycerski, Kapitänleutnant Konrad von Gürteltier, poległy na U-65 w kwietniu 1940 roku, zatopił 100 200 BRT, w tym pancernik klasy Queen Elisabeth
Krzyż Rycerski, Kapitänleutnant Jürgen Oesten, wzięty do niewoli po zatopieniu U-106 w marcu 1941 - dwa dni po otrzymaniu krzyża, zatopił około 100 000 BRT
Krzyż Rycerski z Liśćmi Dębu, Korvettenkapitän Günther Prien, poległy na U-47 w lutym 1941, zatopił 77 150 BRT, w tym pancernik
Krzyż Rycerski, Korvettenkapitän Hans Cohausz, niegdyś dowódca UA, dowódca 1-szej flotylli, zatopił 76 000 BRT, w tym pancernik klasy Queen Elisabeth
Krzyż Rycerski, Oberleutant Richard Becker, dowódca U-571, zatopił 38 300 BRT, w tym lotniskowiec
Imię: Jacek
Ulubiona Gra: Silent Hunter III Pomógł: 29 razy Wiek: 49 Dołączył: 28 Gru 2008 Posty: 4428 Skąd: Będzin
#4 Wysłany: 24 Styczeń 2015, 19:36
Herr Admiral, ile i jakie okręty będą brały udział w operacji ?
_________________ "Mówię tylko do tych, którzy chcą mnie słuchać
Ci, którzy nie chcą nie obchodzą mnie.
Po co mam czas tracić na mówienie do ściany
ściana i tak zawsze swoje wie"
19 XII 1941
Agencja Reutera informuje:
Wojska brytyjskie wylądowały na małej wysepce Maaloy i południowo-zachodnim cyplu wyspy Vaagso. Cała niemiecka załoga na Maaloy została zabita lub wzięta do niewoli, a urządzenia wojskowe i skład amunicji wysadzono w powietrze. Zniszczona została bateria artylerii. Na południu Vaagso Niemcy stawili energiczny opór, a podczas walk ulicznych, przed całkowitym zajęciem miasta, nasza strona poniosła pewne straty.
19 XII 1941
DNB donosi z Bukaresztu:
Rumuński niszczyciel Król Ferdynand zatopił wczoraj na Morzu Czarnym radziecki okręt podwodny, który próbował go zaatakować. Spośród dwóch odpalonych torped jedna trafiła okręt podwodny. Ten natychmiast zatonął.
20 XII 1941
Comando Supermo informuje:
Twierdza Benghazi została otoczona przez wojska Brytyjskie. Flota podjęła się zaopatrzenia walczących oddziałów.
20 XII 1941
Admiralicja Holenderska informuje:
W wyniku kontynuowania ataków na japońskie siły morskie wyeliminowano z walki trzeci krążownik, a na dużym transportowcu wzniecono pożar. Działania bojowe trwają. Inny okręt, mający na pokładzie latające łodzie eksplodował. Po raz ostatni widziano go, jak płonął.
22 XII 1941
Agencja Domei z Tokio informuje:
Wody otaczające Hongkong opanowane są przez japońską marynarkę wojenną. Brytyjskie okręty, kotwiczące w Hongkongu, są okrążone i oczekują na swoją zagładę.
26 XII 1941
Agencja Reutera infomuje:
W dniu dzisiejszym wojska Zjednoczonego Królestwa, powtarzając wyczyn sprzed roku, zajęły Benghazi i skierowały się w kierunku Al Agheila. Wojskom brytyjskim udało się odzyskać cały teren, który utracono 9 miesięcy temu.
26 XII 1941
Kwatera Główna "Wolnych Francuzów" informuje:
Spełniając życzenie ludności, dowódca floty "Wolnych Francuzów" admirał Muselier, objął w imieniu komitetu Wolnej Francji wyspy St. Pierre i Miquelon, dwie wyspy leżące nieopodal Nowej Fundlandii. Żuje tam 4200 mieszkańców. ludność przyjęła zajęcie wysp z radością.
26 XII 1941
Agencja Exchange donosi:
Wiadomość o zajęcie wysp St. Pierre i Miquelon przez Wolną Francję stanowiła całkowite zaskoczenie. O ile wiadomo admirał Muselier działał bez wiedzy i zgody Wielkiej Brytanii i USA. Okręty Museliera nie powinny były wyjść z brytyjskiego portu w kierunku Nowej Fundlandii. Negatywną reakcję USA przyjęto do wiadomości
31 XII 1941
Agencja Reutera donosi:
Admirał Chester Nimitz objął dowództwo Floty Pacyfiku na pokładzie okrętu USS Grayling.
Zatopieni i zaginieni:
U-572 zaginął wracając do Francji.
Statystyka grudnia:
Zaginienia/zatopienia U-Bootów: 3
Udane powroty U-Bootów: 15 (w tym 6 na Morzu Śródziemnym)
Przerwania patrolu zaraz po wyjściu w morze: 0
Pogoda Atlantyk: Pochmurno, Sztorm na północnym Atlantyku
Pogoda Wielka Brytania: Pogodnie
Pogoda Brzeg USA: Pogodnie
Najważniejsze wiadomości:
2 I 1942 Agecja Reutera zawiadamia:
Duży nieprzyjacielski okręt podwodny ostrzelał i storpedował u kalifornijskich wybrzeży tankowiec USA "Emideo (6900 BRT). Pięciu członków załogi uznano za zaginionych.
Zaginione/zatopione U-Booty:
U-570 nie zgłasza się po pokonaniu Biskajów
Najważniejsze wiadomości:
4 I 1942 OKW podaje do wiadomości
Wojska Afrika Korps po strategicznym skróceniu frontu i wydłużeniu wrogich sił zaopatrzenia z wielką zawziętością zaatakowały ścigających, przekonanych o zwycięstwie Brytyjczyków, zadając im duże straty.
Najważniejsze wiadomości:
9 I 1942 Agencja Reutera zawiadamia:
Na froncie rosyjskim ZSRR przeszedł do ofensywy. W przeciągu kilku dni walk odzyskano Tułę i Kalinin. Obecnie trwają zacięte walki o Moskwę i Podolsk.
9 I 1942 OKW podaje do wiadomości:
Nasze wojska toczą zażarte walki obronne w okolicach Moskwy, gdzie wróg rzuca wszystkie swoje siły w desperackiej próbie odzyskania stolicy komunizmu. Sztab Generalny, dowiedziawszy się o niepokojach w społeczeństwie o cofaniu się frontu uspokaja, że taktyczne wycofania są normalnym zabiegiem obronnym mającym na celu zwiększenie strat wroga, przy minimalizacji własnych.
9 I 1942 Comando Supremo podaje do wiadomości:
Podczas akcji z udziałem miniaturowych środków bojowych marynarki wojennej, którą przeprowadzono w porcie aleksandryjskim i przedstawiono we wczorajszym komunikacie sił zbrojnych, poza pancernikiem typu Valiant uszkodzony został - jak stwierdzono później - drugi pancernik typu "Barham".
Najważniejsze wiadomości:
11 stycznia 1942 United Press donosi:
Jak oświadczył dziś rzecznik floty USA, zagrożenie wschodniego wybrzeża amerykańskiego przez u-booty jest coraz większe, tak, że obecnie zachodzi konieczność skierowania odpowiedniego ostrzeżenia dla całej żeglugi handlowej.
12 stycznia 1942 Agencja Exchange informuje:
Wydaje się rzeczą pewną, że krążące w rejonie nowojorskiego portu okręty podwodne należą do sił niemieckich.
Najważniejsze wiadomości:
16 I 1942 Agencja TASS podaje do wiadomości:
Trwają zacięte walki o Kreml. Niemieckie wojska są w odwrocie na wszystkich ulicach Moskwy.
Pogoda Atlantyk: Pochmurno
Pogoda Wielka Brytania: Pochmurno
Pogoda Hiszpania: Opady
Najważniejsze wiadomości:
22 I 1942 Agencja TASS podaje do wiadomości:
Wojska Radzieckie rozpoczęły swój zwycięski marsz przeciwko faszystowskiej agresji. W dniu wczorajszym zdobyto ostatnią z dzielnic Moskwy i rozpoczęto atak na Klin oraz wybrzuszenie Możajskie.
24 stycznia 1942 OKW podaje do wiadomości:
Jak już podano w komunikacie specjalnym, niemieckie okręty podwodne podczas swych pierwszych działań na wodach północnoamerykańskich i kanadyjskich zadały nieprzyjacielowi znaczne straty. Zatopiły one w bezpośredniej bliskości nieprzyjacielskiego wybrzeża 40 statków handlowych o łącznym tonażu 200 000 BRT. Kolejny statek i eskortująca go jednostka zostały storpedowane
Zaginione/zatopione/zmuszone do powrotu U-Booty:
U-576 wychodzący na Morze Arktyczne został zmuszony do powrotu do bazy.
U-584 został zatopiony podczas ataku na konwój ON
Na Atlantyku zaginęły wracające do bazy U-67, U-97, U-127 oraz U-560
Zastosowanie patcha v.1.2 do The Hunters.
Najważniejsze zmiany:
-Wejście do środka konwoju jest łatwiejsze (trudniej wykryć U-Boota, ale wykrycie od razu przerywa atak bez możliwości wystrzelenia torped), ale po ataku znów testuję wykrycie (to na normalnych zasadach)
-Wchodząc do środka konwoju losowane są nowe cele (za wyjątkiem JEDNEGO wybranego przez gracza), z większym prawdopodobieństwem dużych celów i tankowców
Do użytku wprowadzone są torpedy TIII, zastępujące torpedy TII
Jedyna zmiana to taka, że na dalekim zasięgu nie dostają kar za braki energii i są na tym zasięgu prawie tak skuteczne jak TI
Najważniejsze wiadomości:
28 I 1942 Agencja Exchange komunikuje:
Bezpieczne przybycie do Irlandii Północnej sił USA, które w trakcie długiej podróży nie utraciły ani jednego żołnierza, jest określane jako sukces floty Alianckiej.
2 II 1942 TASS podaje do wiadomości:
Pod Podolskiem zwycięskie siły radzieckie otoczyły wojska Niemieckie dowodzone przez generała Guderiana, który "nigdy nie miał zostać wypchnięty z Moskwy", jak komunikowała faszystowska propaganda
3 II 1942 OKW podaje do wiadomości:
Siły Afrika Korps odbiły miasto Benghazi i z wielką siłą zmierzają w kierunku Tobruku.
6 II 1942 Agencja Reutera donosi
Admirał Land, odpowiedzialny za budowę statków handlowych, stwierdził, że obecnie w Niemczech co dnia powstaje jednej U-Boot, co jest niższym tempem, niż to w jakim udaje się niszczyć nieprzyjacielskie okręty podwodne. Zagrożenie naszych żywotnie ważnych połączeń morskich stale się zwiększa. Walczymy z tą groźbą z pomocą wszystkich środków, jakie mamy do dyspozycji.
8 II 1942 OKM podaje do wiadomości:
Atak na Amerykę przeprowadzony na początku tego roku osiągnął planowany efekt. Amerykanie, którzy dotąd tylko delikatnie odczuli ciężar wojny, zostali zszokowani możliwościami U-Bootów Kriegsmarine, które dokonały ogromnych zniszczeń na Amerykańskich wodach. Dowództwo floty Amerykańskiej przekonało się, że rozpoczynacie wojny z nami było błędem.
U-571 z pokładu którego Fregattenkapitän Andreas von Hyakintos dowodził operacją, wdarł się w styczniu do Nowojorskiego portu, gdzie storpedował parowiec, wprost pod oczami tysięcy Amerykanów.
W tym samym czasie siły Cesarstwa Japonii odnoszą kolejne zwycięstwa na Pacyfiku, zajmując kolejne kolonie naszych wrogów.
13 II 1942 Associated Press podaje do wiadomości:
Wczoraj niemieckie pancerniki przedarły się przez kanał. Ich sukces wywołał wiele sporów w kręgach dowództwa marynarki. Przede wszystkim stawia się pytanie o sens z bombardowań Brestu w których utracono ponad 100 samolotów, skoro wróg bez przeszkód przeprowadził swoje pancerniki do Niemiec.
14 II 1942 agencja Reutera podaje do wiadomości:
Rosyjska ofensywa rozpoczęta z początkiem roku cały czas posuwa się do przodu. W dniu wczorajszym oswobodzone zostały miasta Możajsk i Klin.
16 II 1942 OKW podaje do wiadomości:
Pod Moskwą Heinz Guderian wyprowadził swoje wojska pancerne spod Możajska, unikając okrążenia. W przeciągu ostatnich 3 miesięcy pod silnym naporem wojsk Radzieckich front wycofał się o 100km, zadając jednak przeciwnikowi straty, które nie pozwolą komunistom na dalsze prowadzenie wojny. Lud Rosji, zaniepokojony potężnymi stratami, które kosztowało odbicie każdego kilometra ziemi jest bliski buntu przeciw komunistom.
Na dalekim wschodzie Japończycy zajęli twierdzę Singapur, ostatni brytyjski punkt oporu nad Pacyfikiem.
25 II 1942 OKM podaje do wiadomości:
Walczący na Morzu Śródziemnym okręt podwodny U-83 zatopił pod Darną dwa parowce (8000 BRT i 5000 BRT) próbujące dostarczyć zaopatrzenie do oblężonego portu. Ten sukces kapitana w znaczący sposób przyczynia się do upadku miasta.
1 III 1942 BBC podaje do wiadomości:
Niemiecka propaganda postawiła krzyżyk na naszych wojskach w Cyrenajce, tymczasem od 2 tygodni ich wojska bezskutecznie próbują zdobyć Darnę i Gazalę
4 III 1942 Agencja Reutera informuje:
Holenderski minister marynarki oczytał wczoraj za pośrednictwem BBC pełne słów uznania posłanie królowej Wilhelminy upamiętniające dzielną postawę floty holenderskiej na wodach Pacyfiku.
4 III 1942 United Press zawiadamia:
Do Irlandii Północnej dotarł tysiąc żołnierzy armii Amerykańskiej, aby wzmocnić 1. Korpus Ekspedycyjny, który dotarł tu jakiś czas temu.
8 III 1942 United Press zawiadamia:
Jak ustalono, zatopiony przed kilkoma dniami liniowiec Brittanic został storpedowany przez U-Boota. Niemiecka rozgłośnia propagandowa chwali się, że dokonał tego U-654 kapitana Forstera
9 III 1942 OKM podaje do wiadomości:
Pancernik Tirpitz wraz z siłami U-Bootwaffe i Luftwaffe rozbiły konwój zmierzający z Wielkiej Brytanii do Rosji.
14 III 1942 OKW podaje do wiadomości:
Afrika Korps podeszły pod Tobruk, rozpoczynając oblężenie miasta.
20 III 1942 OKW podaje do wiadomości:
Dowódca Australijskiej dywizji piechoty broniącej okrążonego portu Darna w Cyrenajce powiadomił dowódcę oblegającego miasto korpusu, że pozbawieni nadziei na zwycięstwo Australijczycy chcą złożyć broń.
27 III 1942 OKM podaje do wiadomości:
W dniu dzisiejszym kapitan Wattenberg płynący na U-162 zatopił przerobiony na transportowiec wojsk ex-francuski liniowiec SS Île de France. To zatopienie pozwoliło U-Bootom operującym pod brzegami USA na zatopienie 500 000 BRT wrogiego tonażu w przeciągu miesiąca.
Pod Norwegią U-453 zatopił brytyjski okręt podwodny.
27 III 1942 Agencja Reutera podaje do wiadomości:
Jak podaje Polska Marynarka wojenna okrętem podwodnym, który u brzegów Norwegii zgodnie z niemieckim komunikatem został zatopiony przez U-453 mógł być ORP Jastrząb.
27 III 1942
Kawalerowie Krzyża Rycerskiego:
Krzyż Rycerski z Liśćmi Dębu, Mieczami i Diamentami, Fregattenkapitän Gustav-Adolf Mugler, dowódca 10 Flotylli, były dowódca U-41. Zatopił 300300 BRT
Krzyż Rycerski z Liśćmi Dębu, Korvettenkapitän Otto Kretschmer, dowódca U-99, zatopił 192 500 BRT
Krzyż Rycerski, Kapitänleutnant Wolfgang Lüth, poległy na U-123 w październiku 1941, zatopił 163 000 BRT
Krzyż Rycerski, Fregattenkapitän Andreas von Hyakintos, dowódca 11 Flotylli były dowódca U-93, VIIC, zatopił 155 800 BRT
Krzyż Rycerski, Korvettenkapitän Hans-Wilhelm von Dresky, dowódca 9 Flotylli, były dowódca U-69, zatopił 141 000 BRT
Krzyż Rycerski z Liśćmi Dębu, Korvettenkapitän Andree Matsumo, poległy na U-95, zatopił 138 700 BRT w tym pancernik klasy Revenge i 1 niszczyciel
Krzyź Rycerski, Kapitänleutnant Fritz Fereuenheim, były dowódca U-101, obecnie dowódca 29 Flotylli, zatopił 132 000 BRT
Krzyż Rycerski, Korvettenkapitän Wolfgang Barten, poległy na U-40 w październiku 1940, Zatopił 129 000 BRT.
Krzyż Rycerski, Fregattenkapitän Hans-Günther Looff, niegdyś dowódca U-122, obecnie dowódca 2 flotylli, zatopił 123 000 BRT.
Krzyż Rycerski, Kapitänleutnant Harald Jürst, dowódca U-104, zatopił 112 500 BRT
Krzyż Rycerski, Kapitänleutnant Wilhelm Schulz, kapitan U-64, zatopił 111 000 BRT
Krzyż Rycerski, Kapitänleutnant Franz von Kanaron, poległy na U-553, zatopił 110 400 BRT
Krzyż Rycerski, Kapitänleutnant Konrad von Gürteltier, poległy na U-65 w kwietniu 1940 roku, zatopił 100 200 BRT, w tym pancernik klasy Queen Elisabeth
Krzyż Rycerski, Kapitänleutnant Jürgen Oesten, wzięty do niewoli po zatopieniu U-106 w marcu 1941 - dwa dni po otrzymaniu krzyża, zatopił około 100 000 BRT
Krzyż Rycerski z Liśćmi Dębu, Korvettenkapitän Günther Prien, poległy na U-47 w lutym 1941, zatopił 77 150 BRT, w tym pancernik
Krzyż Rycerski, Korvettenkapitän Hans Cohausz, niegdyś dowódca UA, dowódca 1-szej flotylli, zatopił 76 000 BRT, w tym pancernik klasy Queen Elisabeth
Krzyż Rycerski, Oberleutant Richard Becker, dowódca U-571, zatopił 38 300 BRT, w tym lotniskowiec
Zaginione/zatopione/zmuszone do powrotu U-Booty:
Styczeń 1942
U-560 uznany za zatopiony powrócił do bazy ze zniszczoną radiostacją.
Luty 1942
U-132 wracający do Francji zaginął na Biskajach
U-582 został zatopiony podczas ataku na konwój zmierzający na Matlę
U-435 i U-591, które przepływały przez silny sztorm nie zgłaszają się.
U-154 wypływający z Niemiec został uszkodzony na Morzu Północnym i musiał przerwać patrol
U-130 powraca do Francji tak zniszczony, że zostaje zezłomowany
U-432 zatonął podczas ataku na konwój
U-98 zatonął podczas powrotu przez Biskaje
U-86 na Biskajach został uszkodzony i zmuszony do odwrotu
Marzec 1942
U-205 zostaje uszkodzony podczas zbliżania się do Sycylii i zmuszony do powrotu
U-505 zatonął wracając z Karaibów
U-378 zaginął opuszczając Morze Północne.
U-133 został uszkodzony na Biskajach i zmuszony do przerwania patrolu
U-160 został uszkodzony na Morzu Północnym i zmuszony do zawrócenia do Norwegii.
U-357 zostaje zatopiony na Biskajach
Statystyka Stycznia
Zaginienia/zatopienia U-Bootów: 6+0+0 (Atlantyk, Arktyka, Morze Śródziemne)
Udane powroty U-Bootów: 23+1+1
Zmuszone do powrotu: 1+2+0
Statystyka Lutego
Zaginienia/zatopienia U-Bootów: 5+0+1 (Atlantyk, Arktyka, Morze Śródziemne)
Udane powroty U-Bootów: 15+1+5
Zmuszone do powrotu: 0+2+0
Statystyka Marca
Zaginienia/zatopienia U-Bootów: 3+0+0 (Atlantyk, Arktyka, Morze Śródziemne)
Udane powroty U-Bootów: 25+3+4
Zmuszone do powrotu: 2+0+1
Statystyka Marca
Zaginienia/zatopienia U-Bootów: 3+0+0 (Atlantyk, Arktyka, Morze Śródziemne)
Udane powroty U-Bootów: 25+3+4
Zmuszone do powrotu: 2+0+1
28 III 1942
Fregattenkapitän Andreas von Hyakintos wyjrzał z okna na prowadzonych ulicami St. Nazarie jeńców brytyjskich i wrócił do pracy.
-Zawracanie głowy - mruknął, podsumowując Brytyjski rajd. Nie udało się im nic. Zamiast w śluzę prowadzącą do doku U-Bootów staranowali śluzę pustego doku, nie wysadzili żadnych ważnych obiektów i jedyne, co osiągnęli, to fakt, że kilka U-Bootów musiało pozostać w doku przez jeden dzień więcej. Ottokar Paulssen jako jedyny miał gotowego U-Boota, którego natychmiast użyto jako ruchomej baterii. Teraz U-73 stał w schronie i ładował baterie przed kolejną próbą wyjścia w morze z najtrudniejszym zadaniem.
Puk, Puk
-Proszę. - odpowiedział kapitan i do środka wszedł Herbert Sohler, dowódca 7-mej flotylli. O ile na Andreasa brytyjski rajd podziałał raczej negatywnie, Sohler wydawał się rozbawiony całą sytuacją, a zwłaszcza widokiem jeńców. Podobnie ta wizyta nie była smętną wymianą rozkazów i raportów.
-Idę obejrzeć tego brytyjskiego niszczyciela. Trochę powietrza tobie też się przyda - zaproponował.
Andreas początkowo się opierał. Ale każdy jego argument, od możliwości wpadnięcia na maruderów, czy marquis, został zbywany przez Herberta, który aż palił się do obejrzenia wrogiej jednostki. Andreas wreszcie przyznał mu rację. Co złego może się stać, podczas krótkiego spaceru, gdy żołnierze pilnują porządku? Francuzi przez kilka dni nie wychylą nosa, a niszczyciel lada moment trzeba będzie wyciągnąć z doku. A może uda się wreszcie określić brytyjską technologię?
Niedługo później Andreas i Herbert stali na doku Normandii. Czterokominowy niszczyciel, ciągle łopoczący resztkami bandery Royal Navy stał wbity w dok, zadzierając dziób do góry. Czyżby nie zauważyli, że dok jest zamknięty?
-Mieliśmy sporo szczęścia. - odezwał się Andreas - Ten niszczyciel nie stanowi dla nas zagrożenia. Anglicy, chcąc staranować grodzie naszych doków powinni użyć czegoś dużo większego. Jakiegoś krążownika, albo monito...
Jego słowa zaginęły w eksplozji, która rozerwała niszczyciel, gdy eksplodował zapalnik z opóźnionym zapłonem, rzucając oboma dowódcami oraz pobliskimi osobami, jak szmacianymi lalkami.
Najważniejsze wiadomości:
OKW podaje do wiadomości:
28 marca, tuż po północy, nieprzyjacielskie samoloty dokonały w kilku falach nalotu na Saint Nazaire i zrzuciły kilka bomb, które nie wyrządziły żadnych szkód.
Celem wrogiego nalotu było jednak odwrócenie uwagi od lekkich brytyjskich sił morskich, które próbowały wedrzeć się do ujścia Loary, ale zostały wykryte przez baterie morskie i ostrzelane.
Podczas gdy ścigacze i barki zdążały do różnych punktów wybrzeża, jeden niszczyciel wziął kurs na gródź nieużywanego doku i zatonął w wyniku kolizji. W trakcie owej zmasowanej akcji niektórym kutrom nieprzyjaciela udało się wysadzić wojska na ląd.
W wyniku natychmiastowej reakcji w której brały udział jednostki wszystkich trzech rodzajów sił zbrojnych Wehrmachtu, jednostki wroga zostały rozbite. Ich żołnierze poddawali się, po części zwartymi pododziałami.
Zaginione/zatopione/zmuszone do powrotu U-Booty:
Kapitan U-406 po przejściu przez Biskaje i atakach lotniczych zauważył nienaprawialny wyciek oleju. Okręt zawrócił do bazy.
U-455 zaginął na Biskajach
Najważniejsze wiadomości:
6 IV 1942 Agencja Exchange donosi
W Panamie zatrzymano około 700 obywateli państw osi i wysłano ich drogą morską do USA, gdzie zostaną umieszczeni w obozach dla internowanych. Jest wśród nich 184 Japończyków w wieku poborowym, z których część ma za sobą szkolenie wojskowe.
8 IV 1942 Agencja Reutera komunikuje
Malta przeżyła wczoraj swój dwutysięczny alarm przeciwlotniczy od początku wojny oraz najsilniejszy dotąd nalot. Obrona naziemna otworzyła silny ogień zaporowy. Wprawdzie brak jest oficjalnych raportów, ale wiadomo już że zestrzelono kilka nieprzyjacielskich samolotów.
9 IV 1942 Agencja Reutera informuje
Loty rozpoznawcze przeprowadzone przez siły powietrzne nad Archipelagiem Bismarcka wykazały, że według wszelkiego prawdopodobieństwa Lorengan jest już od dłuższego czasu zajęte przez Japończyków.
Zaginione/zatopione/zmuszone do powrotu U-Booty:
U-574 został na Biskajach uszkodzony przez samolot i zmuszony do zawrócenia
U-128 został na Biskajach uszkodzony przez samolot i zmuszony do zawrócenia.
U-136 zaginął na Biskajach
Najważniejsze wiadomości:
11 IV 1942
BdU do Wszystkich U-Bootów operujących na Karaibach.
Unikać operowania w kwadracie DB7, gdzie Amerykanie prowadzą ćwiczenia. U-66 wzięty za okręt cel został storpedowany przez wrogi okręt podwodny. Na szczęście były to głowice ćwiczebne i U-Boot ocalał.
(ze wspomnień kapitana Sharpa (USS Marlin):
Wystrzeliliśmy w kierunku wrogiego okrętu podwodnego 4 torpedy. Był tak blisko, że widziałem, jak torpedy odbijały się od jego kadłuba. Gdyby nasze torpedy miały skuteczne zapalniki, szkopy nie zatopiłyby tylu statków
Zaginione/zatopione/zmuszone do powrotu U-Booty:
U-459 został uszkodzony na Morzu Połnocnym i zmuszony do skierowania się do Norwegii.
Nie możesz pisać nowych tematów Nie możesz odpowiadać w tematach Nie możesz zmieniać swoich postów Nie możesz usuwać swoich postów Nie możesz głosować w ankietach Nie możesz załączać plików na tym forum Możesz ściągać załączniki na tym forum
FAQ
Szukaj
Użytkownicy
Grupy
Statystyki
Rejestracja
Zaloguj
Album
