POLISHSEAMEN

PL_CMDR Blue R

U-264 od kilku godzin kręcił się na czatach, a cel nie pojawiał się. Z każdą minutą ostatnie strzępy nadziei, że "dziwny cel" pojawi się malały do zera. Wreszcie wieczorem kapitan musiał uznać, że niestety, ale nie złapali podejrzanej jednostki. Cel wystarczyło, że skręcił na północ, gdy go opływali południem i zniknął im na zawsze. Nawet głębokie zanurzenie nic nie pomogło. Hydrofon nie wyłapywał żadnych kontaktów.
Gustav musiał wreszcie wydać rozkaz "wracamy na kurs patrolowy".

Dochodziła 23:00.
Kapitan leżał na swojej koi. Wokół panowała zwykła rutynowa praca. Nic nie zapowiadało koszmaru, który miał za chwilę się stać.
Pierwszy był terkot karabinów, do którego zaraz dorzucił się warkot silnika, osiągający największy hałas, gdy maszyna śmignęła ponad U-Bootem, zrzucając bomby. Huk, który przeszedł po pokładzie świadczył o bardzo bliskiej odległości. Gustav zerwał się na nogi, gdy nagle usłyszał głos inżyniera, dobiegający z mostka:
-NIE ZANURZAĆ!

R50 - U-264b.jpg

Plik ściągnięto 10 raz(y) 68.28 KB

PL_UnnAmmEdd

-Wytłumaczyć mi się inżynierze! Czemu nie zanurzać?!

PL_CMDR Blue R

Gustav wpadł do pod kiosk i spojrzał w górę. Momentalnie kapnęła na niego duża kropla krwi. Inżynier leżał na pokładzie mostka (Gustava w ogóle zdziwiło, że tam jest)z zakrwawioną ręką we włazie i krzyczał:
-SAMOLOT OD TYŁU!
W tej chwili Gustav zobaczył też, że żaden z wachtowych nie zanurkował jeszcze do okrętu.Ani bosman pełniący wachtę, ani żaden z matrosów.

PL_UnnAmmEdd

Wszyscy, kto jest w pobliżu. Wciągnijcie ludzi z mostka do okrętu, szybko!

PL_CMDR Blue R

Chief nie czekając na dalsze polecenia przesuwając dźwignię telegrafu maszynowni krzyknął:
-Cała naprzód!
W tej samej chwili pierwszy oficer chwycił się drabinki i zaczął wspinać się na mostek, a trzech marynarzy zbiegło się pod drabinkę, aby zabrać rannych. Pierwszy wystawił głowę na mostek, zaklął i co prędzej się schował, ciągnąć za sobą inżyniera. Zakrzyknął w dół:
-SAMOLOT 170!
W tej chwili odezwały się karabiny maszynowe.

PL_UnnAmmEdd

Musimy ich stamtąd zabrać. Nie zatrzymujcie się!

PL_CMDR Blue R

Kolejny we włazie znikał ciężko ranny marynarz, ręką ściskając brzuch, z którego sączyła się krew. Gdy pierwszy oficer wciągał kolejnego, ten uśmiechnął się z ratunku, ale w tej samej chwili, pocisk kalibru 7,69mm trafił go w twarz od tyłu i przechodząc na wylot. W jednej chwili głowa "eksplodowała", rozbryzgując się po marynarzach ratujących rannych. W tej samej chwili strzały ucichły, gdy samolot przeleciał nad okrętem, zrzucając bombę, która ze świstem przeleciała o centymetry nad kioskiem, aby uderzyć w U-264 w okolicach przedniego przedziału załogi. Huk był paraliżujący, a i sama eksplozja wstrząsnęła całym okrętem. Otrzymali bezpośrednie trafienie. Kapitan, gdy podniósł się z ziemi spojrzał w kierunku dziobu. Zaraz przy jego koi brakowało kawałka ściany przy suficie, a przez wyrwę widać było zwinny myśliwiec, który po zrzuceniu bomby nabierał wysokości. Kadłub sztywny został przebity ogromną wyrwą wielkości dużych drzwi

PL_UnnAmmEdd

Zająć stanowiska przeciwlotnicze! Strzelać bez rozkazu! Cała naprzód, uciekamy w strone bazy.

PL_CMDR Blue R

Nierówna walka trwała ponad pół godziny. Za każdym razem, gdy myśliwce kończyły lot koszący, co najmniej jeden, albo dwóch strzelców musiało być znoszonych pod pokład, pod którym cały czas podnosił się poziom wody, mimo pracujących pomp. Jeden silnik diesla zamilknął po 15 minutach, drugi resztkami sił gnał okręt do przodu. Co najmniej jeden myśliwiec spadł do morza, a dwa kolejne z uszkodzonymi silnikami odleciały, ale najwyraźniej wieść o bezbronnym U-Boocie niedaleko Lerwick popłynęła do wszystkich eskadr RAF i Coastal Command....Aby choć mogli wezwać pomoc. Niestety, antena radiowa zniknęła wraz z dziurą, a o zrobieniu nowej podczas ataku nie było mowy. Wydawało się, że gorzej już być nie może..... I wtedy do akcji wkroczyło Royal Navy.

Ledwo Gustavowi udało się ogarnąć chaos na mostku i znów obsadzić działka, gdy dostrzeżono dwa zbliżające się od strony Szetlandów niszczyciele.
Pierwszy oficer, ranny w rękę, zaklął i dodał:
-Kapitanie, to już koniec.....

PL_UnnAmmEdd

Tak, to już koniec. Każcie wszystkim się ewakuować, do pontonów. Zatopić okręt.

PL_CMDR Blue R

Gdy zapadała noc niszczyciel wchodził do Scapa Flow. Gustav Kaufmann był niepocieszony tym wydarzeniem. Nie dość, że jak się okazało po wojnie nie zatopił nic, to jeszcze utracił dwa U-Booty z dużą częścią załogi.

Po wojnie ustalono również, że "tajemniczym kutrem" był HMS Sturgeon, który również wykrył U-264 i ściągnął mu na kark obławę... To jedno spotkanie, zadecydowało o losie U-264...

R50 - U-264a.jpg
Nigdy nie wysłany plik... Miał być wysłany, gdyby U-264 zbliżył się bardziej do "dziwnego celu". Z peryskopu widać było tylko kiosk i charakterystyczne podwyższenie dla działa...

Plik ściągnięto 22 raz(y) 61.46 KB